Καλώς Ήρθατε!

Σ΄ αυτή τη σελίδα θα βρείτε και το υλικό που δώσατε εσείς σχετικά με το πρόγραμμα.
Σας θυμίζω οτι υπάρχει και η σελίδα: https://sites.google.com/site/anthropinadikaiomata2gymaigio/
όπου θα βρείτε υλικό για έμπνευση σχετικά με την θεματολογία / αρθρογραφία σας.
ΚΑΛΗ ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΗ.

Παρασκευή 29 Απριλίου 2011

10.000 παιδιά προϊόντα εμπορίου στην τηλεόραση.

«Για... μάγειρες από κούνια! Αν σου αρέσει να μαγειρεύεις, έλα να παίξεις και να μάθεις από τους 3 αγαπημένους σου κριτές-σεφ οι οποίοι είναι έτοιμοι να σας οδηγήσουν... στην περιπέτεια της κουζίνας, να τη ζήσετε μαζί και να αγαπήσετε τη μαγειρική όσο και αυτοί! Η μαγειρική θα γίνει παιχνίδι!!!». Ακολουθούν η δήλωση συμμετοχής, το τηλέφωνο και η διαβεβαίωση πως τα γυρίσματα θα πραγματοποιηθούν παρουσία γονέων, Σαββατοκύριακα και σε περιόδους σχολικών διακοπών.
Τα παραπάνω αναφέρονται σε πρόσκληση για συμμετοχή παιδιών ηλικίας 8-12 ετών σε διαγωνισμό μαγειρικής, ο αριθμός των οποίων μέχρι σήμερα έχει ξεπεράσει τις 10.000 υποψηφιότητες. Ο τηλεοπτικός σταθμός ξεκαθαρίζει πως στο
Junior Masterchef δεν θα υπάρχει χρηματικό έπαθλο, ενώ κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων θα πληρούνται όλες οι προϋποθέσεις ασφάλειας αναφέρει η Ελευθεροτυπία (28/4/2011).
Με νωπές τις μνήμες από παλαιότερο μουσικοχορευτικό σόου με πρωταγωνιστές παιδιά και τηλεοπτικούς «διαγωνισμούς ταλέντων», δεν λείπουν οι φωνές που ζητούν
προστασία των ανηλίκων, που συμμετέχουν σε τηλεοπτικές ψυχαγωγικές εκπομπές και διαγωνισμούς ταλέντων, από κινδύνους σε βάρος της ψυχοσωματικής τους υγείας αλλά και με στόχο την προστασία των ανηλίκων θεατών τέτοιων προγραμμάτων.
Το βασικό επιχείρημα των ψυχολόγων είναι ότι τα παιδιά αυτής της ηλικίας γίνονται συχνά «αναλώσιμες εικόνες προς τέρψιν ενηλίκων» και μπαίνουν στη διαδικασία διαγωνισμών, κρίσεων, προκρίσεων, επιτροπών, συνεντεύξεων κ.λπ., μιμούμενα πρότυπα και συμπεριφορές ενηλίκων ώστε να κερδίζουν τις εντυπώσεις. Επίσης, ότι οι γονείς συνήθως προβάλλουν τις δικές τους ανεκπλήρωτες φιλοδοξίες στα παιδιά, τα οποία αν χάσουν την ανεμελιά της ηλικίας τους θα γίνουν δυστυχισμένοι ενήλικοι.
Νομοθετικό κενό.
Πριν από τρία χρόνια, ο τότε Συνήγορος του Πολίτη Γιώργος Καμίνης απηύθυνε επιστολή προς τον τότε υπουργό Επικρατείας Θεόδωρο Ρουσόπουλο, με την οποία εφιστούσε την προσοχή της πολιτείας, ζητούσε ψήφιση Κώδικα Δεοντολογίας για τις ψυχαγωγικές τηλεοπτικές εκπομπές, καθ' όσον υφίσταται νομοθετικό κενό στο θέμα αυτό, δηλώνοντας παράλληλα και τη δική του διαθεσιμότητα συνεισφοράς στην κατεύθυνση αυτή.
Η χρήση των παιδιών προς συγκίνηση του ενήλικου κοινού και αύξηση της τηλεθέασης και του κέρδους που αποφέρει αυτή μπορεί να συνιστά μια μορφή
εκμετάλλευσης και να επιτρέπει στρέβλωση της εικόνας της παιδικότητας και αλλοίωση των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών της ηλικίας αυτής, όπως ο αυθορμητισμός και το παιχνίδι, καθώς τα παιδιά καλούνται συχνά να συμμετέχουν σε δραστηριότητες που προβάλλουν τη σεξουαλικότητά τους και απαιτούν την πρόωρη σεξουαλική τους ωρίμανση.
«Οι συνέπειες είναι αυτονόητα
δυσμενείς τόσο στα παιδιά που συμμετέχουν σε αυτές τις εκπομπές όσο και σε όσα τις παρακολουθούν» τόνιζε ο κ. Καμίνης. «Σύμφωνα δε με έρευνες και μελέτες διεθνώς, τέτοιες εκπομπές μπορεί να προκαλούν ψυχική και σωματική εξάντληση μέχρι παρενόχληση και εμπαιγμό από το περιβάλλον των παιδιών, λόγω της αναγνωρισιμότητας που αυτά αποκτούν, ψυχικό στρες από τη διαδικασία κρίσεων και βαθμολογιών και δημόσια έκθεση των παιδιών χωρίς την κατάλληλη στήριξή τους».
Ο Γιώργος Μόσχος, βοηθός Συνήγορος για τα Δικαιώματα του Παιδιού μάς λέει: «Η πρόταση που διατυπώσαμε το 2008 για τη θέσπιση κώδικα δεοντολογίας για τις ψυχαγωγικές εκπομπές της ραδιοτηλεόρασης, με ειδικές ρυθμίσεις για την προστασία των ανηλίκων, δυστυχώς δεν υιοθετήθηκε από την κυβέρνηση, που προτίμησε τη φιλοσοφία της αυτορρύθμισης. Το Προεδρικό Διάταγμα 190/10 που ενσωματώνει την Ευρωπαϊκή Οδηγία για τα οπτικοακουστικά μέσα περιλαμβάνει κάποιες ρυθμίσεις για την προστασία των ανηλίκων από τηλεοπτικές μεταδόσεις (άρθρο 26) τις οποίες όμως κρίνουμε ανεπαρκείς. Χρειάζεται να υπάρχει ειδική πρόβλεψη, δέσμευση και διαδικασία ελέγχου των παραγωγών τηλεοπτικών εκπομπών για την προστασία της σωματικής, πνευματικής και ηθικής ανάπτυξης των παιδιών που συμμετέχουν σε αυτές».
Ξεχωριστή η περίπτωση της δεκατετράχρονης σήμερα Δήμητρας Δουμένη η οποία σε ηλικία μόλις τεσσάρων ετών είχε πάρει μέρος στη βραβευμένη ταινία μικρού μήκους «
See no evil» του Δημήτρη Μπαφαλούκα και ένα χρόνο μετά συμπρωταγωνίστησε στη σειρά «Λένη» με την Κάτια Δανδουλάκη και τον Γιώργο Βογιατζή.
Παιχνίδι.
«Είναι δύσκολο για το παιδί και για όλη την οικογένεια η έκθεση στην τηλεόραση»
μας είπε η Ζωή Δουμένη. «Για την κόρη μας όλη αυτή η ιστορία στα γυρίσματα ήταν ένα παιχνίδι, είχε όμως κούραση με μετακινήσεις από τη Σαλαμίνα όπου ζούμε στην Αθήνα. Δεν αφήσαμε ούτε λεπτό από τα μάτια μας το παιδί παρ' ότι όλη η ομάδα των ηθοποιών ήταν ξεχωριστή».
Εννιά χρόνια μετά την τηλεοπτική επιτυχία, η Δήμητρα παρακολουθεί το Μουσικό Σχολείο Πειραιά και θέλει να σπουδάσει κλασική μουσική. «Θυμάμαι με πολλή χαρά εκείνα τα χρόνια και τους φίλους που έκανα από το σίριαλ στην τηλεόραση. Γνώρισα υπέροχους ανθρώπους. Ήμουν τυχερή. Είχα κοντά τους γονείς μου που μου έλεγαν τι επιλογές να κάνω. Η τηλεόραση δεν είναι εύκολη. Απλά εγώ την έβλεπα σαν παιχνίδι».


Παρασκευή 22 Απριλίου 2011

Ισχυρότερα δικαιώματα για τα παιδιά



Τα σχέδια της ΕΕ
για την προστασία των παιδιών
και τη διασφάλιση των δικαιωμάτων τους
εντός και εκτός Ευρώπης. 

Αναλαμβάνοντας την ευθύνη της προστασίας των δικαιωμάτων των παιδιών, η Επιτροπή προτείνει τα εξής 11 μέτρα - κυρίως νομικές αλλαγές και στήριξη των αρμόδιων αρχών στις χώρες της ΕΕ: 


  • νόμους για την καλύτερη προστασία των παιδιών (ως ιδιαίτερα ευάλωτης ομάδας) κατά τις δικαστικές διαδικασίες
  • νόμους προστασίας των παιδιών όταν είναι ύποπτα ή κατηγορούνται για διάπραξη εγκλήματος
  • νέους νόμους για την αναγνώριση και την εκτέλεση σε όλες τις χώρες της ΕΕ των αποφάσεων περί γονικής ευθύνης μετά από διαζύγιο ή χωρισμό των γονέων
  • προώθηση των κατευθυντήριων γραμμών του Συμβουλίου της Ευρώπης σχετικά με τη φιλική για τα παιδιά δικαιοσύνη και συνυπολογισμό τους κατά την εκπόνηση μελλοντικών διατάξεων του αστικού και ποινικού δικαίου
  • κατάρτιση δικαστών και άλλων επαγγελματιών για να βοηθούν τα παιδιά στο δικαστήριο
  • καλύτερη εκπαίδευση των αρχών που έρχονται σε επαφή με ασυνόδευτους ανηλίκους, συμπεριλαμβανομένων όσων ζητούν άσυλο στην ΕΕ
  • ιδιαίτερη μέριμνα για τα παιδιά, στο πλαίσιο προσεχούς σχεδίου της ΕΕ με αντικείμενο τη μεγαλύτερη κοινωνική ένταξη των Ρομά
  • άμεση λειτουργία της ανοιχτής γραμμής της ΕΕ 116 000, για αγνοούμενα παδιά (επίσης, προώθηση διασυνοριακών συστημάτων έγκαιρης προειδοποίησης για παιδιά που έχουν απαχθεί ή που κινδυνεύουν)
  • αντιμετώπιση του κυβερνοεκφοβισμού και της κακόβουλης προσέγγισης, της έκθεσης σε βλαβερό περιεχόμενο, και άλλων κινδύνων στο Διαδίκτυο, μέσω του προγράμματος της ΕΕ "Ασφαλέστερο Διαδίκτυο"
  • καταπολέμηση της βίας κατά των παιδιών και του παιδεραστικού τουρισμού και προστασία των θυμάτων ένοπλων συρράξεων, μέσω των προγραμμάτων ανθρωπιστικής βοήθειας της ΕΕ
  • ενιαίο δικτυακό τόπο της ΕΕ για τα δικαιώματα των παιδιών
Τα μέτρα αυτά αναλύονται λεπτομερώς στο έγγραφο πολιτικής της Επιτροπής για τα δικαιώματα των παιδιών .
Παράλληλα με τα προαναφερθέντα μέτρα, η ΕΕ θα συνεκτιμήσει τα συμφέροντα των παιδιών σε όλες τις πολιτικές και τους νόμους της.
Περίπου το 78% των παιδιών που συμμετείχαν σε έρευνα το 2009 δήλωσε ότι αγνοούσε ότι έχει δικαιώματα ενώ το 80% δεν γνώριζε πού να αποταθεί σε περίπτωση ανάγκης.
Τα αποτελέσματα αυτά ενισχύονται επίσης από έρευνα της ΕΕ μεταξύ εφήβων το 2010 η οποία εστίασε κυρίως σε ομάδες όπως οι Ρομά, οι Σίντι, οι Πλανόδιοι πληθυσμοί και άτομα με ειδικές ανάγκες.
Τα δικαιώματα των παιδιών υπαγορεύονται από τη νομοθεσία της ΕΕ, ιδιαίτερα τον Χάρτης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ, τον οποίο δεσμεύονται νομικά να εφαρμόζουν η ΕΕ και τα κράτη μέλη της. Και τα 27 κράτη μέλη έχουν επίσης κυρώσει τη Σύμβαση του ΟΗΕ για τα δικαιώματα του παιδιού

Πηγή:  http://ec.europa.eu/news/justice/110217_el.htm

Σάββατο 16 Απριλίου 2011

Πολλά κενά στην προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων για το 2010 διαπιστώνει το Συμβούλιο της Ευρώπης


Ελλείψεις στην εφαρμογή της Σύμβασης για την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Ευρώπη διαπιστώνει στην ετήσια έκθεση απολογισμού για το 2010 ο αρμόδιος Επίτροπος του Συμβουλίου της Ευρώπης, Τόμας Χάμαρμπεργκ.




Πολύ αργούς ρυθμούς ή πλημμελή εφαρμογή των διατάξεων και των προτύπων που έχουν εγκριθεί στην Ευρώπη διαπιστώνει ο κ. Χάμαρμπεργκ βάσει των επισκέψεών του σε κρατητήρια, φυλακές, κέντρα υποδοχής μεταναστών και προσφύγων σχεδόν στο σύνολο των ευρωπαϊκών χωρών το 2010.

Ανάμεσα στα προβλήματα που εξακολουθούν να υπάρχουν στον τομέα της προστασίας των
  ανθρωπίνων δικαιωμάτων η έκθεση εντοπίζει: Τη μικρή πρόοδο που επιτεύχθηκε, στους τομείς στέγασης, υγείας και απασχόλησης των Ρομά και την ανεπαίσθητη βελτίωση που σημειώθηκε, στην ένταξή τους. Την ανησυχητική αύξηση του ρατσισμού και της ξενοφοβίας, που επηρεάζουν την πολυπολιτισμικότητα και τις πολιτικές για την μετανάστευση και τους πρόσφυγες. Τα κρούσματα φίμωσης των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης σε ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες για την αποτροπή της κριτικής κατά των κυβερνητικών πράξεων. Την μεγάλη έκταση που λαμβάνει η ποινική ατιμωρησία εκείνων που διαπράττουν δολοφονίες και βίαιες πράξεις εναντίον ακτιβιστών ανθρωπίνων δικαιωμάτων και δημοσιογράφων. Την αύξηση της ανισότητας στην Ευρώπη, εξαιτίας των μέτρων λιτότητας και περικοπών που λαμβάνονται από τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις και έχουν σοβαρές συνέπειες, στις περισσότερο ευάλωτες κοινωνικές ομάδες, συμπεριλαμβανομένων των παιδιών, των ηλικιωμένων και των ατόμων με ειδικές ανάγκες.

Το υψηλό ποσοστό ανεργίας, καταλήγει ο Επίτροπος του Συμβουλίου της Ευρώπης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, θέτει υπό αμφισβήτηση το δικαίωμα στην αξιοπρεπή εργασία και μπορεί να απειλήσει την κοινωνική συνοχή και την κοινωνική σταθερότητα.
Πηγή:  http://www.enet.gr/?i=news.el.kosmos&id=267286

Τρίτη 12 Απριλίου 2011

Οι ειρηνοποιοί της σχολικής αυλής & και το Σχολείο δεν ακούει.


Κάποιοι υπήρξαν θύτες. Αλλοι θύµατα ή παρατηρητές. Πλέον παρεµβαίνουν, ακούν, συµφιλιώνουν. Είναι η οµάδα φιλίας του 2ου Γυµνασίου Ασπροπύργου. Παιδιά που µαθαίνουν και διδάσκουν τον σεβασµό µε δικούς τους όρους, χωρίς τη µεσολάβηση και τις τιµωρίες των µεγάλων.
Η παρεξήγηση έγινε για ένα σκίρτηµα. Την ώρα του µαθήµατος άφησε το θρανίο του, µπήκε στο διπλανό τµήµα και χτύπησε ένα παιδί. Αδύναµος να ελέγξει τον θυµό του. Μεγαλωµένος στη βία. Σε µια γειτονιά όπου αρκετοί πατεράδες συµβουλεύουν τους γιους να απαντούν στην πρόκληση µε γροθιές. Τους χώρισαν. Τον ηρέµησαν. Δεν τον απέβαλαν.
Εχουν περάσει αρκετές εβδοµάδες από εκείνο τον καβγά. Ο έφηβος µε τις µαύρες φόρµες και τα δύο σκουλαρίκια στο αριστερό αυτί κάθεται σε έναν κύκλο είκοσι ανθρώπων. Αγουρα πρόσωπα. Αγόρια αµούστακα. Κορίτσια που κοκκινίζουν όταν µιλούν. Αποκαλούνται οµότιµοι διαµεσολαβητές. Είναι µαθητές του 2ου Γυµνασίου Ασπροπύργου, µέλη µιας οµάδας φιλίας που επιλύει συγκρούσεις και προλαµβάνει τη βία µεταξύ των συµµαθητών, πριν χρειαστεί να επέµβουν οι καθηγητές.
Το έργο τους δεν είναι πάντα εύκολο. Σε µία από τις πρώτες τους αποστολές ένα παιδί είχε βάλει κάποιον εξωσχολικό να σπάσει τη µύτη ενός συµµαθητή του. Από το νοσοκοµείο, εκείνος απειλούσε ότι θα έστελνε φίλους του και ο καβγάς θα συνεχιζόταν πέρα από τα κάγκελα του γυµνασίου. Σε ένα άλλο περιστατικό µια καθηγήτρια έσπασε το πόδι της προσπαθώντας να χωρίσει δύο αγόρια.
Χρειάστηκαν τέσσερις ώρες διαλόγου, η παρέµβαση τεσσάρων συµµαθητών τους και µιας ψυχολόγου (από τον Δεκέµβριο έχει σταµατήσει τις επισκέψεις στο σχολείο αφού έληξε η σύµβασή της µε τον δήµο) για να δεσµευτούν τα δύο παιδιά ότι δεν θα χτυπηθούν ξανά. Εκτοτε, τήρησαν τον λόγο τους. «Κάποια παιδιά προσπαθούν να επιβληθούν στους άλλους επειδή καταπιέζονται στη ζωή τους. Μέσα από εµάς όµως µαθαίνουν την ισότητα», λέει ο Θανάσης Τουρκοδηµήτρης, µέλος της οµάδας.
Οι διαµεσολαβητές δεν είναι πάντα οι πιο σκληροτράχηλοι του σχολείου. Πρώην νταήδες που έχουν κερδίσει την προσοχή των συµµαθητών τους εµπνέοντας φόβο. Ανάµεσά τους βρίσκονται και παιδιά λιγοµίλητα, µαζεµένα. Κάποιοι έχουν χαµηλούς βαθµούς. Αλλοι υψηλές επιδόσεις. Παιδιά Ελλήνων και µεταναστών. Στην πλειονότητά τους από οικονοµικά ασθενέστερες οικογένειες. Τα περισσότερα µένουν στα Νεόκτιστα, µια συνοικία στην πλάτη των διυλιστηρίων των Ελληνικών Πετρελαίων. Ξυπνούν µε θέα τα φουγάρα. Μυρίζουν την ανάσα τους. Ζουν σε σπίτια που στις αυλές τους βυθίζονται τα πόδια πυλώνων της ∆ΕΗ. Μεγαλώνουν σε ένα µέρος όπου, όπως έχουν πει στους καθηγητές τους, το βράδυ είναι «απαγορευµένη ζώνη».
«Η βία είναι στη ζωή τους. Αλλά µέσα από τη λειτουργία της οµάδας µαθαίνουν την αυτοσυγκράτηση», λέει η διευθύντρια του σχολείου Αγγελική Γιαννάτου. Διδάσκει εκεί από το 1983. Φοράει γυαλιά, έχει κοντά µαλλιά και γλυκιά φωνή µε διδακτική χροιά. Με δική της πρωτοβουλία, πριν από έξι χρόνια, άρχισε να λειτουργεί η οµάδα των διαµεσολαβητών στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού προγράµµατος Comenius, σε συνεργασία µε σχολεία του εξωτερικού όπου εφαρµοζόταν ήδη. Σήµερα, το πρόγραµµα αγωγής υγείας έχει ολοκληρώσει τον κύκλο του.
Η ΟΜΑΔΑ ΦΙΛΙΑΣ όµως συνεχίζει τη δράση της. «Εχουν σταµατήσει οι καβγάδες εκτός σχολείου. Τα παιδιά αποδεικνύονται πολύ ώριµα αν τα εµπιστευτείς», υποστηρίζει η Αγγελική Γιαννάτου. Ο Βίκτωρας Μάνεβ, ένα από τα µέλη των διαµεσολαβητών, επιβεβαιώνει τα λόγια της. Την ώρα της γυµναστικής ιδρώνει στην τσιµεντένια αυλή. Ψηλός, µε ανάκατα µαλλιά, ουρίτσα στον σβέρκο και λόγια µετρηµένα. «Εχω µάθει να συγκρατώ τα νεύρα µου», λέει και εκτονώνει την ενέργειά του κλοτσώντας την µπάλα στο τέρµα.
Η διαµεσολάβηση γίνεται στη βιβλιοθήκη του σχολείου. Σε δύο αντικρυστά θρανία κάθονται τα παιδιά που έχουν τσακωθεί και οι συµφιλιωτές τους. Στην αίθουσα δεν υπάρχει µεγάλος. Αφού κάθε πλευρά µιλήσει για το περιστατικό, αναζητούν κοινή λύση. Αποφασίζουν να δώσουν τέλος στην παρεξήγηση και υπογράφουν έπειτα µια συµφωνία που πρέπει να τηρήσουν. «Με την τιµωρία το πρόβληµα θα συνέχιζε εκτός σχολείου. Η υπογραφή τούς δεσµεύει απέναντι στους συνοµηλίκους τους. ∆ίνουν τον λόγο τους», λέει η γυµνάστρια Μαρία Αθανασοπούλου, µία από τους τέσσερις εκπαιδευτικούς που επιβλέπουν το πρόγραµµα. Πέρσι η οµάδα παρενέβη σε 18 περιστατικά. Φέτος σε έξι.
Στα πρώτα στάδια εφαρµογής οι διαµεσολαβητές αντιµετωπίστηκαν µε δυσπιστία. «Στην αρχή δεν µας έπαιρναν στα σοβαρά τα παιδιά. “Εσείς θα αλλάξετε το σχολείο;” µας έλεγαν», θυµάται η Μαρία Πετρίδη, ένα από τα πρώτα µέλη των διαµεσολαβητών πριν από έξι χρόνια, η οποία σήµερα σπουδάζει στο Οικονοµικό Πανεπιστήµιο Αθηνών.
Δύσπιστοι όµως παραµένουν ακόµη και ορισµένοι καθηγητές. ∆εν ικανοποιούνται αν δεν επιβληθεί τιµωρία. Θεωρούν ότι ακυρώνεται ο παιδαγωγικός τους ρόλος. Οτι η οµάδα τούς παρακάµπτει. Ο 14χρονος Αλέξανδρος Χάσα διαφωνεί. Μπήκε στην οµάδα για να σταµατήσει ο κύκλος ενός τσακωµού, ο οποίος διαρκούσε τέσσερις µέρες έξω από το σχολείο. Τα κατάφερε. Τώρα θέλει να συµφιλιώσει και άλλους. «Εµείς προσεγγίζουµε αλλιώς τα παιδιά. Μαθαίνουµε να τους ακούµε. Και στο τέλος οι χειρότεροι εχθροί γίνονται φίλοι», λέει.
·         63%  των µαθητών Δηµοτικού, 51% των µαθητών Γυµνασίου και 36% των µαθητών Λυκείου στην Ελλάδα δηλώνουν ότι υπάρχουν συµµαθητές που τους συµπεριφέρονται άσχηµα.
·         89%  των διαπληκτισµών στο προαύλιο αφορούν ύβρεις και 47,7% ταπείνωση του άλλου.
·         Πιο συχνά είναι τα βίαια περιστατικά ανάµεσα στους µαθητές του Γυµνασίου από τους µαθητές του Λυκείου.
·         55%  των παιδιών στο Δηµοτικό αναφέρουν ότι κάποιος συµµαθητής τους τα έχει κοροϊδέψει ή βρίσει ενώ 37% δηλώνουν ότι έχουν χτυπηθεί από άλλα παιδιά.

Πηγή: Ειδική Επιτροπή Μελέτης των οµάδων Ενδοσχολικής Βίας της Εθνικής Επιτροπής Δικαιωµάτων του ανθρώπου


«Το σχολείο δεν ακούει»
Μόνη διέξοδος ήταν να φύγει.
Είχαν περάσει µήνες που ζητούσε βοήθεια από τους καθηγητές της. «Ξέχνα το», της είπαν. Αλλά το γκρουπ στο facebook που είχαν φτιάξει συµµαθητές της για να την προσβάλλουν παρέµενε ενεργό. Με το όνοµά της, τις φωτογραφίες της, τα σχόλιά τους. Άλλαξε σχολείο. Οι παλιοί καθηγητές της  δεν ήξεραν πού πήγε ή τι απέγινε. Όπως συµβαίνει συχνά σε περιπτώσεις σχολικού εκφοβισµού, οι εκπαιδευτικοί δεν άκουσαν. Το σχολείο της δεν την προστάτεψε. Αυτό είναι ένα από τα περιστατικά που φτάνουν κάθε χρόνο στο γραφείο του Συνηγόρου του Παιδιού Γιώργου Μόσχου.
Από το 2003 επισκέπτεται κάθε χρόνο 60 σχολεία. Και όπως λέει, οι καθηγητές γνωρίζουν µόνο το 30% των περιπτώσεων. «Η βία στα σχολεία εµφανίζεται σε όλες τις µορφές της: υπόγεια, λεκτική, σωµατική. Οι εκπαιδευτικοί αναζητούν λύσεις. Αλλά ο πρώτος τρόπος που έχουν µάθει να αντιδρούν είναι µε παρατηρήσεις ή ποινές», λέει ο Γιώργος Μόσχος.
Επειτα από εισήγηση του Συνηγόρου του Παιδιού το υπουργείο Παιδείας απέστειλε πρόσφατα στα σχολεία της χώρας εγκύκλιο µε δέκα µέτρα για την πρόληψη φαινοµένων βίας και επιθετικότητας µεταξύ µαθητών. Μεταξύ άλλων το υπουργείο προτείνει την ανάθεση ρόλων συµβούλων σε εκπαιδευτικούς µε ειδικές γνώσεις και δεξιότητες και την παρέµβασή τους ύστερα από την εκδήλωση βίαιων ενεργειών, µε σκοπό τη συµφιλίωση των µαθητών. Παράλληλα αναφέρει ότι θα πρέπει να συµµετέχουν και τα παιδιά στην επίλυση των διαφορών µε τη δηµιουργία οµάδων φιλίας ή διαµεσολάβησης.
Αντίστοιχες οµάδες λειτουργούν σήµερα στην Ελλάδα σε ένα ιδιωτικό και τρία δηµόσια σχολεία. Η πιο παλιά είναι αυτή στο 2ο Γυµνάσιο Ασπροπύργου. Μετρά έξι χρόνια ζωής. Οι διαµεσολαβήσεις γίνονται την ώρα των µαθηµάτων µε άδεια των καθηγητών, ενώ η οµάδα των παιδιών συγκεντρώνεται κάθε Δευτέρα, µετά το τελευταίο κουδούνι. Παρουσία καθηγητών συνοµιλούν και συµµετέχουν σε παιχνίδια εµπιστοσύνης. Σε ένα από αυτά, κάποιο παιδί κλείνει τα µάτια και αφήνεται να πέσει προς πίσω. Γύρω του βρίσκονται οι συµµαθητές του που θα το κρατήσουν να µη χτυπήσει. Μαθαίνουν έτσι να βασίζονται ο ένας στον άλλο. «Μειώθηκαν οι ποινές και τα περιστατικά βίας», λέει ο Γιώργος Μόσχος που έχει συναντήσει πολλές φορές τους διαµεσολαβητές του Ασπροπύργου.

«Η παραδοσιακή αντίληψη που θέλει τα παιδιά να µην είναι πρωταγωνιστές στην επίλυση συγκρούσεων ανατρέπεται.

Τα παιδιά µαθαίνουν να διαχειρίζονται τις κρίσεις και να επικοινωνούν».


Αναδημοσίευση από το:  http://antapokritis.wordpress.com/
ΡΕΠΟΡΤΑΖ: Γιάννης Παπαδόπουλος

Κυριακή 10 Απριλίου 2011

2 Δισεκατομμύρια Άνθρωποι θα μπορούσαν να τραφούν με τις ποσότητες που καταλήγουν στις χωματερές.

 2 Δισεκατομμύρια Άνθρωποι
θα μπορούσαν να τραφούν
με τις ποσότητες
που καταλήγουν
στις χωματερές.



Επιλογή από τις λεζάντες του άρθρου.
  • προϊόντα διατροφικής αξίας 150 τρισεκατομμυρίων Θερμίδων πετιούνται στον σκουπιδοντενεκέ.
  • 2 δισ. άνθρωποι θα μπορούσαν να τραφούν για 1 χρόνο με τις ποσότητες τροφίμων που καταλήγουν στις χωματερές των ΗΠΑ.
  • κάθε νοικοκυριό χρεώνεται με 466 € το χρόνο για τα τρόφιμα που πετάει.
  • 70 κιλά τροφίμων πετάει κάθε πολίτης μέσα σε 1 χρόνο.
  • οι Βρετανοί αγοράζουν κάθε χρόνο τρόφιμα 11,3 δισ. € τα οποία δεν καταναλώνουν.
  • 1,2 εκατ. τόνοι τροφίμων πετάγονται χωρίς καν να έχει ανοιχτεί η συσκευασία τους.


και όλα αυτά τη στιγμή που 100 εκατομμύρια άνθρωποι υποσιτίζονται.





Με αφορμή ένα άρθρο της Μαρίας Πνευματικού στο "Ποντίκι".

Τετάρτη 6 Απριλίου 2011

Αυτισμός: διαφορετικός συντονισμός. [e-paideia.net]


Αυτισμός: διαφορετικός συντονισμός. 

 
Μια νέα ματιά στη διαταραχή του αυτισμού προσφέρουν ερευνητές του Πανεπιστημίου του Μόντρεαλ στον Καναδά αναφέρει το tovima.gr (5/4/2011). Σύμφωνα με μελέτη τους οι άνθρωποι που εμφανίζουν αυτισμό χρησιμοποιούν τον εγκέφαλό τους με διαφορετικό τρόπο, γεγονός το οποίο ίσως εξηγεί γιατί ορισμένοι από αυτούς επιδεικνύουν εξαιρετική ικανότητα οπτικής μνήμης και μπορούν να σχεδιάζουν αντικείμενα με εντυπωσιακή λεπτομέρεια.



Για να καταλήξουν στο συμπέρασμά τους οι ερευνητές εξέτασαν δεδομένα που αφορούσαν τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί ο αυτιστικός εγκέφαλος προκειμένου να ερμηνεύσει πρόσωπα, αντικείμενα και γραπτές λέξεις. Τα στοιχεία είχαν συγκεντρωθεί σε διάστημα 15 ετών ύστερα από εξέταση 357 ατόμων με αυτισμό και 370 ατόμων που δεν εμφανίζουν τη διαταραχή.

Περισσότερη δραστηριότητα.
Όπως περιγράφουν στο σχετικό άρθρο, το οποίο δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Human Brain Mapping», ο εγκέφαλος των ανθρώπων με αυτισμό παρουσιάζει μεγαλύτερη δραστηριότητα από ό,τι ο εγκέφαλος όσων δεν εμφανίζουν αυτισμό στις περιοχές που βρίσκονται προς το πίσω μέρος του ενώ αντιθέτως η δραστηριότητα είναι μικρότερη στις πρόσθιες περιοχές του. Η ανακάλυψη, επισημαίνουν, υποδηλώνει ότι σε ορισμένους ανθρώπους με αυτισμό οι οπίσθιες περιοχές του εγκεφάλου πρέπει να είναι εξαιρετικά ανεπτυγμένες.
Συγκεκριμένα στον εγκέφαλο των ανθρώπων με αυτισμό παρατηρείται εντονότερη δραστηριότητα στην κροταφική και την ινιακή χώρα, η οποία σχετίζεται με την αντίληψη και αναγνώριση των σχημάτων και των αντικειμένων. Η δραστηριότητα εμφανίζεται μειωμένη σε σχέση με τους ανθρώπους που δεν εμφανίζουν αυτισμό στις περιοχές του πρόσθιου φλοιού, οι οποίες σχετίζονται με τη λήψη αποφάσεων, τον γνωσιακό έλεγχο, τον σχεδιασμό και την εκτελεστική ικανότητα.

Διαφορετικός συντονισμός.
«Εχουμε μια φυσική τάση να νομίζουμε ότι, κατά πρώτον, ο αυτισμός είναι μια ασθένεια και, κατά δεύτερον, η ασθένεια αυτή σημαίνει έλλειψη συντονισμού» δήλωσε σε συνέντευξη Τύπου ο συγγραφέας της μελέτης Λοράν Μοτρόν του Κέντρου Αναπτυξιακών Διαταραχών του Πανεπιστημίου του Μόντρεαλ. «Αυτό όμως που βλέπουμε εδώ είναι ότι ο αυτισμός είναι ένας διαφορετικός συντονισμός. Βλέπουμε ένα συγκεκριμένο πρότυπο, με συγκεκριμένες λειτουργίες, το οποίο ανταποκρίνεται στις επιδόσεις των ανθρώπων που τον εμφανίζουν στο συμπεριφορικό επίπεδο».
Η διαφορετική οργάνωση του εγκεφάλου εξηγεί ίσως γιατί ορισμένοι άνθρωποι με αυτισμό είναι καλύτεροι σε ορισμένες οπτικές εργασίες και χειρότεροι σε άλλες λειτουργίες. Μπορούν για παράδειγμα να σχεδιάσουν εξαιρετικά ακριβείς και λεπτομερείς εικόνες από μνήμης αλλά μπορεί να τους είναι δύσκολο να ερμηνεύσουν τις εκφράσεις ενός προσώπου.
Οι ερευνητές ελπίζουν ότι τα ευρήματά τους θα οδηγήσουν στην ανάπτυξη μεθόδων που θα βελτιώσουν τις συνθήκες της ζωής όσων εμφανίζουν τη διαταραχή. «Για παράδειγμα» εξήγησε ο κ. Μοτρόν «οι διαπιστώσεις μας ίσως δείχνουν προς ένα τρόπο διδασκαλίας ο οποίος θα είναι πολύ πιο φυσικός από τις μεθόδους που προσφέρονται σήμερα στους ανθρώπους με αυτισμό».


Πηγή:  http://www.e-paideia.net

_______________________________________________________


Τί είναι ο αυτισμός και ποιές είναι οι ενδείξεις του;
2 Απριλίου Παγκόσμια Μέρα Αυτισμού

Ο αυτισμός, μια από τις πιο σοβαρές αναπτυξιακές διαταραχές παρουσιάζει παγκοσμίως μεγάλη αύξηση στις μέρες μας. Αν και δεν υπάρχει θεραπεία, η έγκαιρη διάγνωση και θεραπευτική παρέμβαση μπορούν να βελτιώσουν σημαντικά την ποιότητα ζωής του ασθενούς και της οικογένειάς του.
Η 2α Απριλίου είναι η Παγκόσμια Ημέρα Αυτισμού, με βασικό στόχο την αύξηση της παγκόσμιας γνώσης γύρω από αυτή τη σύνθετη νευροβιολογική διαταραχή που γνωρίζει μεγάλη έξαρση τα τελευταία χρόνια και υπολογίζεται ότι «χτυπά» περίπου 1 στους 150 ανθρώπους χωρίς να κάνει διακρίσεις σε φυλετικές, εθνικές και κοινωνικές ομάδες».

Τί είναι ο αυτισμός;
Ο αυτισμός είναι μια σύνθετη νευροβιολογική διαταραχή που συνήθως διαρκεί για το σύνολο της ζωής ενός ανθρώπου. Ανήκει σε μια ομάδα διαταραχών γνωστές ως διαταραχές του φάσματος του αυτισμού (ΔΦΑ).

Υπολογίζεται ότι 67 εκατομμύρια άνθρωποι παγκοσμίως προσβάλλονται από αυτισμό. Στις περισσότερες χώρες, η πάθηση αυτή, συναντάται πιο συχνά από ότι ο παιδικός καρκίνος, σακχαρώδης διαβήτης, και το έιτζ μαζί.

Ο αυτισμός παρουσιάζεται σε όλες τις φυλετικές, εθνικές και κοινωνικές ομάδες, και τα αγόρια έχουν τέσσερις φορές μεγαλύτερη πιθανότητα να προσβληθούν από ότι τα κορίτσια.



______________________________________________________