Καλώς Ήρθατε!

Σ΄ αυτή τη σελίδα θα βρείτε και το υλικό που δώσατε εσείς σχετικά με το πρόγραμμα.
Σας θυμίζω οτι υπάρχει και η σελίδα: https://sites.google.com/site/anthropinadikaiomata2gymaigio/
όπου θα βρείτε υλικό για έμπνευση σχετικά με την θεματολογία / αρθρογραφία σας.
ΚΑΛΗ ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΗ.

Τρίτη 14 Δεκεμβρίου 2010

ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ. [Τάκης Βασιλακόπουλος].

ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ

         Άμα μπορούσαμε να γράψουμε έναν όρο που να περιγράφει απολύτως τα ανθρώπινα δικαιώματα τότε αυτός θα ήταν ο εξής: Ανθρώπινα δικαιώματα είναι δικαιώματα και ελευθερίες στα οποία έχουν δικαίωμα όλοι οι άνθρωποι. Αυτή η πρόταση και μόνο επεξηγεί πλήρως και χωρίς αμφιβολίες την κατάσταση που πρέπει να επικρατεί σχετικά με τα δικαιώματα, ατομικά και μη. Όμως όπως αναφέρθηκε πριν σε χώρες στις οποίες δεν κυριαρχεί ακόμα η δημοκρατία αυτό είναι ένα σενάριο επιστημονικής φαντασίας. Δικαίωμα στην τροφή, στο νερό, στη στέγαση, καθιερωμένα προνόμια που πρέπει να δίνονται στον καθένα ανεξαιρέτως οικονομικής κατάστασης ή φύλου. Βέβαια αυτά είναι τα βασικά μόνο και μόνο για να επιβιώσει κάποιος. Το ερώτημα είναι, τι γίνεται αν καταστρατηγηθούν αυτά τα δικαιώματα;
         Τα αποτελέσματα τα βλέπουμε στην Αφρική, μια ήπειρος διάσημη για τις απάνθρωπες συνθήκες διαβίωσης που προσφέρει στους κατοίκους της. Εξαθλίωση, φτώχεια, αρρώστιες είναι οι πιο συνηθισμένες λέξεις που περιγράφουν το χάος που επικρατεί {εκεί}. Βέβαια τώρα πια αυτό δεν είναι φαινόμενο αποκλειστικά στην Αφρική αλλά παγκόσμιο. Ακόμα και στην Ευρώπη και την Αμερική, τα φαινομενικά πιο εύπορα μέρη του πλανήτη. Ίσως το λάθος που γίνεται είναι, ότι εξισώνουμε τον πλούτο με τα δικαιώματα. Απλούστατα σε μια ήπειρο που διαρκώς {προοδεύει} και ζητάει λογικό είναι οι άνθρωποι -ρομπότ στους οποίους στηρίζεται η παραγωγή να μετατρέπονται σε απρόσωπα και άβουλα όντα τα οποία χάνουν τον αυτοσεβασμό τους μα πιο σημαντικό να χάνουν την ψυχή τους. Που σημαίνει πως δέχονται ένα μεγάλο πλήγμα στην ψυχική τους ηρεμία χωρίς να το καταλαβαίνουν, και αυτό πιστεύω είναι το μεγαλύτερο δικαίωμα που μπορεί να χάσει κάποιος.
         Ζώντας σε μια εποχή με οικονομικές δυσκολίες, σε μια εποχή που ανασυνθέτουμε ότι μας είναι γνωστό το ίδιο γίνεται και με τους θεσμούς μας, τις αξίες μας, καθώς και με τα δικαιώματα μας. Ναι τα δικαιώματα μας, όσο παράδοξο και αν ακούγεται αυτό αρχίζουν να φθίνουν και αυτό επειδή στην προσπάθεια μας να επιβιώσουμε, οικονομικά και κοινωνικά τα θεωρούμε δεδομένα, σχεδόν ασήμαντα κάποιες φορές. Τι γίνεται όμως ταυτόχρονα σε άλλες χώρες, τριτοκοσμικές όπως τις αποκαλούμε, στις οποίες η δημοκρατία δεν είναι και τόσο διαδεδομένη;
         Ως άνθρωποι σιγά-σιγά χάνουμε τον αυτοσεβασμό μας, την αξιοπιστία μας, την εμπιστοσύνη μας και υποβαθμίζουμε τον ίδιο μας τον εαυτό σε έναν απλώς ζωντανό οργανισμό. Οπότε γίνεται προφανές ότι στους πιο πολλούς ανθρώπους σε σχεδόν όλο τον κόσμο γίνεται μια μερική ή ολική {παράβλεψη} των δικαιωμάτων τους, φυσικών και ψυχικών. Σίγουρα οι διαφωτιστές δεν θα οραματιζόντουσαν ένα τέτοιο ευοίωνο μέλλον για αυτό που πάλεψαν πιο πολύ. Αυτό το συμπέρασμα μας οδηγεί σε τρεις λύσεις επίλυσης του προβλήματος. Να βρούμε την αρχή του προβλήματος, να ψάξουμε λύσεις για την τωρινή λύση του ή να κάνουμε πως δεν βλέπουμε και δεν ξέρουμε{για άλλη μια φορά}.Παγκοσμίως γνωστή και εφαρμόσιμη είναι η Τρίτη λύση, παρόλα αυτά υπάρχουν και μικρές μειονότητες που προσπαθούν να εφαρμόσουν την δεύτερη λύση.

Σίγουρα η προσπάθεια τους είναι φιλότιμη. Όμως δεν φαίνεται να αποδίδει καρπούς. Επομένως μήπως ήρθε η ώρα να στραφούμε προς την πρώτη λύση;  Δεν νομίζετε; Ο κύριος σκοπός της πρώτης λύσης είναι να αναλύσει τα αίτια και μετά να βρει λύσεις. Όπως αναφέρθηκε η πλειονότητα των ανθρώπων παροδικά και προοδευτικά αρχίζει να έχει πιο σημαντικές ασχολίες από το να σκέφτεται σοβαρά τα δικαιώματα της. Σίγουρα σε αυτό συμβάλλει τα μέγιστα ο εργασιακός φόρτος που έχουν, που έχει ως αποτέλεσμα να μην νοιάζονται ιδιαίτερα για τα δικαιώματα τους. Σαφώς και οι καθημερινές δουλειές που πρέπει να διατελέσουμε κάθε μέρα είναι μια καλή δικαιολογία, μια πολύ καλή δικαιολογία για να κρύψουμε τον κύριο ένοχο, εμάς. Ναι, ΕΜΕΙΣ είμαστε οι κύριοι υπεύθυνοι για το χάσιμο των δικαιωμάτων, ΕΜΕΙΣ φταίμε που ακόμα δεν έχουμε κατανοήσει το μεγαλύτερο δικαίωμα μας, το δικαίωμα στην ΖΩΗ. Σε μια ζωή χωρίς άγχος για την οικονομική σου επιβίωση, αλλά για το πόσο δημιουργικός μπορείς να γίνεις. Αυτό είναι το μέλλον των δικαιωμάτων. Δεν φαίνεται ωραίο; Εξάλλου όλοι κάτω από την ίδια στέγη δεν είμαστε; 

Τάκης Βασιλακόπουλος

Δεν υπάρχουν σχόλια: