Καλώς Ήρθατε!

Σ΄ αυτή τη σελίδα θα βρείτε και το υλικό που δώσατε εσείς σχετικά με το πρόγραμμα.
Σας θυμίζω οτι υπάρχει και η σελίδα: https://sites.google.com/site/anthropinadikaiomata2gymaigio/
όπου θα βρείτε υλικό για έμπνευση σχετικά με την θεματολογία / αρθρογραφία σας.
ΚΑΛΗ ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΗ.

Τετάρτη 15 Δεκεμβρίου 2010

Ανθρώπινα Δικαιώματα. [Φωτεινή Παναγοπούλου].



Ανθρώπινα Δικαιώματα.
   Ανθρώπινα είναι τα δικαιώματα εκείνα, τα οποία έχει ο άνθρωπος από τη στιγμή που θα γεννηθεί μόνο και μόνο επειδή είναι άνθρωπος, χωρίς να λαμβάνεται υπόψιν καμία άλλη κοινωνική, οικονομική ή πολιτική παράμετρος. Από την αρχαιότητα ακόμα, υπήρξαν φανατικοί υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων: από τον Σοφοκλή στο έργο του «ΑΝΤΙΓΟΝΗ» όπου η πρωταγωνίστρια επικαλείται τον ύψιστο νόμο της φύσης, τα φυσικά δικαιώματα του ανθρώπου¨ έως τη Γαλλική Επανάσταση του Λόκ, του Μοντεσκιέ και του Ροβεσπιέρου που υπήρξε ύμνος στην διεκδίκηση των δικαιωμάτων του ανθρώπου.
      Με την πάροδο των χρόνων, Διεθνείς Συνθήκες του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ), δημιούργησαν άρθρα με τα οποία όλα τα μέλη δεσμεύονται να αναλάβουν δράση σε συνεργασία με τον οργανισμό, με σκοπό την επίτευξη του παγκόσμιου σεβασμού και την αναγνώριση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των θεμελιωδών δικαιωμάτων για όλους. Στην Ελλάδα συγκεκριμένα , τα ανθρώπινα δικαιώματα προστατεύουν: την προσωπική ασφάλεια και ελευθερία, την απαγόρευση βασανιστηρίων, το άσυλο της κατοικίας και το απαραβίαστο της ιδιωτικής ζωής, της ελευθερίας θρησκευτικής συνείδησης και τέλεσης της λατρείας, του ελεύθερου στοχασμού και έκφρασης με λόγό, γραφή, ή Τύπο, τη δωρεάν παιδεία, την ιδιοκτησία, την εργασία και την ελευθερία στην Τέχνη, την επιστήμη, την έρευνα, και τη διδασκαλία.
      Το θέμα όμως είναι ότι όλα τα παραπάνω ακούγονται κάπως «τέλεια», κάπως «ουτοπικά»… Ένας όμορφος κόσμος αγγελικά πλασμένος… Πώς όμως μιλάς για ανθρώπινα δικαιώματα όταν στις τριτοκοσμικές χώρες οι άνθρωποι πεινούν και διψούν? Πώς μιλάς για ισότητα ανάμεσα στα δύο φύλα όταν οι γυναίκες στο Κονγκό, αφού βιαστούν, συγκεντρώνονται σε στρατόπεδα συγκέντρωσης αιχμαλώτων και αναγκάζονται να παντρευτούν έναν από τους βιαστές τους, για να καταφέρουν να επιβιώσουν? Πώς μιλάς για δωρεάν παιδεία και ελευθερία σκέψης και έκφρασης σε έναν άνθρωπο που βλέπει την οικογένειά του να αποδεκατίζεται από ελονοσία και AIDS? Ακόμα όμως και στις ανεπτυγμένες χώρες άνθρωποι δεν μπορούν να δικαιωθούν  οι οικονομικοί ή πολιτικοί πρόσφυγες, οι μετανάστες, οι αλλόθρησκοι , οι άνθρωποι κατώτερων κοινωνικών τάξεων και ασθενέστερων κοινωνικά ομάδων, είναι φανερό ότι δεν έχουν τα ίδια δικαιώματα με τους μεσίτες και τους βαρόνους των επιχειρήσεων. Ζουν στο περιθώριο, παραγκωνίζονται, και βιώνουν το ρατσισμό από όλους μας. Και παρ’ όλ’ αυτά δεν μπορούν να αντιδράσουν. Αλλά και να το κάνουν κανένας πλέον δεν τους ακούει. Είναι όλοι απασχολημένοι με την οικονομική κρίση. Τρομάρα τους!!!!!!  Κι όμως η τραγική διαπίστωση είναι άλλη: έχουμε φτάσει κι εμείς σε τέτοιο σημείο κατάντιας ώστε να αρνούμαστε να δώσουμε το χέρι μας στον άλλο άνθρωπο δίπλα, που ζητά απεγνωσμένα τη βοήθεια μας.
      Κι όμως παρόλο που λέμε ότι οι άνθρωποι αυτοί στερούνται τα δικαιώματά τους, ούτε κι εμείς πάμε πίσω. Γιατί τουλάχιστον αυτοί είναι θύματα τεράστιων οικονομικών συμφερόντων και συγκυριών. Εμείς όμως δεν έχουμε κανένα ελαφρυντικό. Ας το πάρουμε όμως από την αρχή το θέμα. Τα ανθρώπινα δικαιώματα έχουν να κάνουν εξ ορισμού με τον άνθρωπο. Ποιος όμως θεωρείται «άνθρωπος» σήμερα? Και απαντώ: αυτός που μπορεί να πληρώσει για να πάρει τον τίτλο αυτό, αυτός που έχει ένα «καλό» όνομα στην κοινωνία ή αυτός, που σαν εκ γενετής γυμνοσάλιαγκας, επισκέπτεται τακτικά τα γραφεία της εκάστοτε πολιτικής παράταξης που βρίσκεται στην εξουσία. Στην καθημερινότητά μας βέβαια η καταπάτηση είναι λίγο πιο «αδιαφανής». Κι όμως υπάρχει. Υπάρχει στις διαδηλώσεις των νέων όταν αστυνομικοί ξυλοκοπούν και διαλύουν τα πλήθη με δακρυγόνα. Υπάρχει στην απουσία ανθρωπισμού και συμπόνιας, που εκδηλώνεται με ρατσιστική συμπεριφορά εναντίον των μεταναστών και των αλλόθρησκων, στους οποίους αρνούμαστε τόσο δικτατορικά το δικαίωμα σε μια αξιοπρεπή εργασία, μια αξιοπρεπή ζωή και μια αξιοπρεπή λατρεία της θρησκείας τους. Υπάρχει στην τροποποίηση δημοσιογραφικών άρθρων από τους εκδότες τους προκειμένου να μην ενοχληθούν οι καλοπληρωτές τους. Υπάρχει στην προώθηση συγκεκριμένων πολιτικών παρατάξεων από τα ΜΜΕ. Υπάρχει στην κατευθυνόμενη ενημέρωση. Υπάρχει στο σχολείο, δίπλα μας, όταν εμείς οι ίδιοι αρνούμαστε στους συμμαθητές μας το δικαίωμα στη μόρφωση με την δήθεν «επαναστατική» συμπεριφορά μας (μόνο ένας μου έρχεται που θα μπορούσε δικαίως να διαδηλώσει). Υπάρχει στην υποτιθέμενη δωρεάν εκπαίδευση, στην ανεργία. Υπάρχει στο υπεροπτικό βλέμμα με το οποίο κοιτάζουμε τη γειτόνισσα γιατί πήρε καινούρια έπιπλα για το σπίτι, την ίδια στιγμή που εμείς έχουμε τα ίδια εδώ και έξι ολόκληρα χρόνια.
       Υπάρχει παντού γύρω μας. Υπάρχει στα πιο απλά καθημερινά πράγματα κι ας προσπαθούμε να την αγνοήσουμε. Βγάζουμε μεγαλεπήβολους λόγους για το τι πρέπει να κάνουν οι κυβερνήσεις ανά τον κόσμο υπέρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Κι όμως η αλλαγή πρέπει να ξεκινήσει από μέσα. Από εμάς τους ίδιους. Δεν είναι δυνατόν 300 βουλευτές να υπερνικήσουν τη θέληση 10.999.700 ανθρώπων. Μπορούμε να αλλάξουμε τον κόσμο, απλά αλλάζοντας τους εαυτούς μας. Γιατί πολύ απλά εμείς είμαστε ο κόσμος.

Φωτεινή Παναγοπούλου.

Δεν υπάρχουν σχόλια: